Μία στολή φτιαγμένη για να φέρνει χαμόγελα
Η Ηλιάνα Τσαμπηρά μας εισάγει στον Οδηγισμό και μας εξηγεί γιατί είναι σημαντικό τα παιδιά να έρχονται από μικρή ηλικία σε επαφή με τον εθελοντισμό.
- 18/05/2016
- Κείμενο: NouPou.gr
H Ηλιάνα Τσαμπηρά εργάζεται ως χημικός και ασχολείται εθελοντικά στο Σώμα Ελλήνικού Οδηγισμού ως τοπική έφορος. Συναντηθήκαμε στις εστίες τους, στην τέταρτη Μαρίνα Γλυφάδας, σε έναν χώρο γεμάτο ζωγραφιές, αναμνηστικά από δράσεις και φωτογραφίες με παιδικά χαμόγελα. Για την Ηλιάννα ο Οδηγισμός είναι τρόπος ζωής, είναι νέοι φίλοι, βραδιές χιλίων αστέρων. Μέσα από την οικογένεια του οδηγισμού θα μάθεις να αυτοδιοικείσαι, να συνεργάζεσαι, να είσαι αυτάρκης, να προσφέρεις στον πλησίον σου, να σέβεσαι το περιβάλλον, να προσφέρεις στον πλησίον σου. Αξίες που ακολουθούν τον άνθρωπο για όλη του τη ζωή. Αρχές που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Στον ελεύθερο της χρόνο, η Ηλιάνα κάνει βόλτες με το ποδήλατό της, στη Γλυφάδα, εκεί όπου μεγάλωσε. Στα νότια αγαπάει τους χρωματισμούς της φύσης και την στενή επαφή των ανθρώπων με το υγρό στοιχείο. Σε μια ποδηλατοβόλτα, επόμενη μιας φοβερής νεροποντής, κόλλησε ξανά το ‘’μικρόβιο’’ του εθελοντισμού. «Η γιαγιά μου ήταν οδηγός και ο πατέρας μου πρόσκοπος. Όταν ήμουν 6 ετών έγινα κι εγώ ενεργό μέλος στο Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού. Έπειτα έφυγα για σπουδές στη Φλορεντία. Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, μια όμορφη Κυριακή, βρέθηκαμε με την αδελφή μου και τα ποδήλατά μα, έξω από τις παλιές μας εστίες. Εκεί συναντήσαμε την τότε έφορο να προσπαθεί να καθαρίσει, με μια σκούπα και έναν κουβά, τα πλημμυρισμένα γραφεία και σταματήσαμε να βοηθήσουμε. Έτσι άρχισα να ασχολούμαι ξανά με τον οδηγισμό και να αφιερώνω εκεί τον δωρεάν μου χρόνο, στην αρχή ως εκπαιδευτικό μέλος, έπειτα ως βοηθός, υπαρχηγός, αρχηγός της ομάδας και τελικά Εφορος και Υπαρχηγός σμήνους. Μια φορά οδηγός, για πάντα οδηγός!».
Φωτογραφίες: Μιχαήλ Βαρθακούρης
Θα ξεχωρίσεις έναν Οδηγό από τη στολή του, το διακριτικό του. Μέσα από αυτό επιδιώκουν να είναι ομοιόμορφοι και αναγνωρίσιμοι. Μπλέ παντελόνι, άσπρη μπλούζα κι ένα διαφορετικό χρώμα μαντίλι, ανάλογα με την ομάδα που ανήκουν. Το τριφύλλι είναι το σύμβολό τους και τα διάφορα σήματα που θα φορέσει στον γιακά του, απονήμονται στον Οδηγό όταν αισθανθεί έτοιμος να δώσει την υπόσχεσή του και να δεχτεί τις αξίες του Οδηγισμού.
Ο Οδηγισμός φέρνει το παιδί σε επαφή με τον εθελοντισμό από πολύ μικρή ηλικία. Μέσα από βιωματικές εμπειρίες μαθαίνει τι πάει να πει να προσφέρει, να “δίνει χέρι” και να χαμογελά στον συνάνθρωπο του, ανεξαρτήτως πολιτικής, θρησκευτικής ή κοινωνικής προέλευσης. «Με δράσεις κοινωνικής συμμετοχής όπως τραγουδώντας μαζί με ηλικιωμένους, καθαρίζοντάς το βουνό, συλλέγοντας οδοντόκρεμες για τους πρόσφυγες, μαγειρεύοντας και μοιράζοντας μερίδες φαγητό σε όσους το έχουν ανάγκη, συμβάλλουμε στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών και των νέων, ώστε να γίνουν ευαισθητοποιημένοι ενήλικες πολίτες και να μάθουν να συμμετέχουν στα κοινά».
Το παιδαγωγικό οδηγικό πρόγραμμα έχει τρία βασικά πόδια. Την προσωπική, σωματική, ψυχική και πνευματική ανάπτυξη του παιδιού με σκοπό τη δημιουργία μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας, την κοινωνική προσφορά και την ευαισθητοποίηση απέναντι στους συνανθρώπους του και τη ζωή στη φύση, την αγάπη και την προστασία του περιβάλλοντος. Αυτά επιτυγχάνονται μέσα από μια εβδομαδιαία συγκέντρωση, με ποικίλλες δραστηριότητες, εκδρομές και με αποκορύφωμα την κατασκήνωση. Η αποστολή των Οδηγών στον Ελαιώνα, ήταν η δράση εκείνη που μου τράβηξε την προσοχή. Από όταν ξεκίνησαν οι προσφυγικές ροές και λειτούργησε η Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων στον Ελαιώνα, το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού συμμετείχε ενεργά στην τακτοποίηση της ιματιοθήκης και στην δημιουργική απασχόληση παιδιών με διάφορα εργαστήρια, παιχνίδια και τραγούδια. Εντύπωση επίσης που έκανε και η κατασκήνωση Κοινοτικής Ανάπτυξης που διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι για τα παιδιά 14 ετών και άνω. Εκεί όλοι μαζί δίνουν ζωή σε απομονωμένα χωριά. «Χωριζόμαστε σε ομάδες ενδιαφέροντος και ασχολούμαστε με την ανάπλαση πολιτιστικών χώρων, τη συλλογή Λαογραφικών στοιχείων καθώς και την αποκατάσταση και καταγραφή τους. Είναι μια δημιουργική απασχόληση των παιδιών του χωριού, ενώ παράλληλα διανοίγουμε και οριοθετούμε ένα μονοπάτι χρήσιμο για τους κατοίκους του χωριού».
Η Ηλιάνα σαν υπαρχηγός σμήνους, έχει συχνή επαφή με τα μικρότερα μέλη της οικογένειας. Παρά την τεράστια ευθύνη και τη δυσκολία που αυτό ενέχει, με επιβεβαιώνει πως εάν το αγαπάς γίνεται ευκολότερο. «Κάθε παιδί είναι ιδιαίτερο και διαφορετικό, για αυτό πρέπει να λειτουργώ με το καθένα προσωπικά, χωρίς όμως να ‘’κλέβω’’ χρόνο από το σύνολο. Μπορεί τα παιδιά να σου ρουφάνε ενέργεια, μα σου επιστρέφουν χαρά. Υπάρχουν φορές που έχω φύγει ευτυχισμένη, προβληματισμένη, ακόμα και στενοχωρημένη, εάν ένιωσα πως κάτι δεν έκανα καλά. Όπως και να’χει η επαφή με τα παιδιά με μάθει να απολαμβάνω τις μικρές χαρές και να είμαι ειλικρινής, κάτι που οι ενήλικες ξεχνάμε με τα χρόνια».
Στο τοπικό της Γλυφάδας θα συναντήσεις σήμερα 35 παιδιά, 8 ενήλικες – μέλη του τοπικού συμβουλίου, 6 στελέχη και 15 κυρίες στην ομάδα συνεγασίας. Η Ηλιάνα μου εξηγεί ότι εξαιτίας των συνθηκών υπάρχει μειωμένη προσέλευση ενηλίκων στελεχών αλλά και νέων ανήλικων μελών. «Εδώ δεν είμαστε σχολείο! Προσφέρουμε κάτι διαφορετικό, διαδραστικό και με πολύ παιχνίδι. Τα παιδιά έρχονται επειδή περνάνε καλά».
Στις 23 Απριλίου, στα πλαίσια της Πανελλήνιας συνάντησης ενηλίκων μελών όλων των βαθμίδων του οδηγισμού, η Ηλιάνα έζησε μια πολύ συγκινητική στιγμή, αφού είχε την τιμή να παραλάβει από τη Γενική Έφορο του Σώματος, αναγνώριση, για τα 60 χρόνια ενεργού Οδηγισμού στη Γλυφάδα, με την απονομή αναμνηστικής σημαίας. Ήταν μια έκπληξη για εκείνη και μια αναγνώριση που την κάνει να θέλει να συνεχίσει να προσφέρει τον δικό της χρόνο σε μια οικογένεια παγκόσμια και αλλιώτικη από τις άλλες.
Μπορείς να επικοινωνήσεις με το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού στο www.seo.gr και με το τοπικό της Γλυφάδας στη σελίδα τους στο facebook.