Ο Σταμάτης θα σε κάνει να πας πολλές φορές Σούνιο για να τον δοκιμάσεις

Μία ταβέρνα που από το 1995 έχει δημιουργήσει φανατικούς οπαδούς και ακολουθεί τις αρχές της πιστά ακριβώς όπως και την πρώτη μέρα που άνοιξε.
- 09/06/2018
- Κείμενο: Δημήτρης Κουπριτζιώτης
Θυμάμαι είχα πάει πρώτη φορά όταν ήμουν δέκα χρονών. Ήταν από τα λίγα σαββατοκύριακα που ο πατέρας μου δεν δούλευε και ήθελε μία εκδρομή. Ήθελε να νιώσει ότι πάει σε ένα νησί αλλά να μην μπει σε καράβι. Μας βάζει στο αμάξι και παίρνει τον δρόμο για Σούνιο. Η διαδρομή από Βάρκιζα και κάτω, σε ταξιδεύει σε κυκλαδίτικο νησί, με την ξέρα στα αριστερά σου και το βαθύ γαλάζιο στα δεξιά σου. Μία στάση έκανε και αυτή ήταν για να φάμε. Μία και μοναδική στάση στον Σταμάτη. Ίσως αυτός να ήταν και εξαρχής ο σκοπός του.
Αρκετά χρόνια μετά έκανα αυτή την ίδια διαδρομή για να μιλήσω με τον Σταμάτη και να μου πει όλη την ιστορία αλλά και τις αρχές που έκαναν τούτη την ταβέρνα γνωστή. Το όφειλα σε εκείνη την πρώτη φορά αλλά και στα τόσα άτομα που είχα στείλει να φάνε και έμεναν πάντα ευχαριστημένοι.
“Ανοίξαμε τον Ιούνιο του 1995 και δεν είχαμε σχέση με το αντικείμενο. Συγκεκριμένα 29 Ιουνίου. Το πήραμε απόφαση για λόγους εργασίας. Εργαζόμουν σε μια εταιρεία που δεν ήξερα αν θα παραμείνω. Είχα το οικόπεδο και θέλησα να το αξιοποιήσω επιχειρηματικά και όχι να χτίσω κάποιο οίκημα. Άλλωστε είμαι γέννημα θρέμμα της περιοχής Λεγραινά, Σούνιο, Λαύριο”.
Η κουβέντα κυλούσε υπέροχα όταν κάποια στιγμή μου πέταξε την εξής ατάκα
“Είναι ένα μαγαζί χωρίς εγκαίνια. Γιατί να κάνω εγκαίνια; Να κάνεις εγκαίνια και να μην είσαι έτοιμος. Ξεκινήσαμε δειλά δειλά. Ένα σερβιτόρο, μία μαγείρισσα που να ξέρει να τηγανίζει και η νοοτροπία μας ήταν απλή. Αν αρέσει σε δύο πελάτες αυτοί θα γίνουν πέντε και οι πέντε, δέκα. Εμείς το μόνο που μπορούμε να προσφέρουμε είναι ποιότητα και σεβασμό προς τον πελάτη”.
Και πράγματι όσες φορές έχω επισκεφτεί τον Σταμάτη, όσες φορές έχω περάσει την βοκαμβίλια για να μπω έχω φύγει με ένα χαμόγελο ικανοποίησης και πληρότητας με αυτά που έφαγα αλλά και αυτά που έλαβα σαν εξυπηρέτηση. “Όταν κάποιος έρχεται εδώ και κάνει 60 χλμ για να έρθει εδώ μας τιμάει. Εμείς δεν έχουμε θέα αλλά τραβάμε με το χρώμα που έχει ο κήπος μας και με τον σεβασμό που δείχνουμε σε όποιον έρχεται. Να δείχνεις στον πελάτη τον καλό σου χαρακτήρα. Να σέβεσαι τις ιδιοτροπίες του. Έχει την επιλογή να πάει σε τόσα μαγαζιά και μας τιμάει όταν κάποιος έρχεται. Βάζουμε την θέση μας στην θέση του πελάτη. Σκεφτόμαστε, άξιζε τον κόπο αυτό που πλήρωσα; Παίζει τεράστιο ρόλο η σχέση τιμής και ποιότητας”.
“Το επιχείρημα πέτυχε. Αποδείχθηκε ότι ήταν σωστή επιλογή. Ξεκινήσαμε 15 τραπέζια, και φτάσαμε σήμερα στα 60. Το χειμώνα είναι δύσκολα. Μέχρι τέλος Οκτωβρίου υπάρχει δουλειά λόγω των ξενοδοχείων που παραμένουν ανοιχτά μέχρι τότε αλλά από εκεί και πέρα είναι δύσκολα μέχρι να ανοίξει ξανά ο καιρός. Επίσης βιώσαμε και εμείς την κρίση όπως όλη η κοινωνία”.
Όμως όπως προείπαμε στον Σταμάτη η ποιότητα παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο και τα πιάτα του είναι απλά αλλά τόσο γευστικά που θα εθιστείς μαζί του
“Ως επί τω πλείστων ασχολούμαστε με το ψάρι. Προσφέρουμε ότι βγάζουν οι ερασιτέχνες αλιείς της περιοχής. Καλαμάρι φρέσκο, χταποδάκι φρέσκο και γενικά ότι πιάσουν. Προσπαθούμε οι ύλες μας να συμβαδίζουν με την εποχή. Δεν γίνεται να φας κολιό ή σαρδέλα τον Οκτώβριο. Η σαρδέλα πρέπει να πιάσει το λίπος της και αυτό γίνεται συγκεκριμένη εποχή”.
“Εδώ μπορεί να φάει μία γευστική και χορταστική σαλάτα. Ένα κολοκυθάκι τηγανητό, φρέσκο μαριδάκι, καλαμαράκι. Μπορεί να διαλέξει ένα ακριβό ψάρι, μία γλώσσα, ένα φαγκρί, μία συναγρίδα, έναν αστακό με μακαρόνια ΄ή ένα ριζότο με μελάνι σουπιάς. Τα πιτσιρίκια από την άλλη δύσκολα θα φάνε ψάρι. Γιαυτό έχουμε και επιλογές όπως μοσχαρίσια μπιφτέκια, χοιρινή μπριζόλα και γενικά έχουμε ποικιλία και σε κρεατικά της ώρας”.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οτιδήποτε και αν διαλέξεις θα μείνεις απόλυτα ευχαριστημένος γιατί τα πάντα φτιάχνονται με μεράκι και με γνώμονα τις καλές πρώτες ύλες.
Η κουβέντα μας με τον Σταμάτη κλείνει με μία ιστορία που ήθελε να μοιραστεί μαζί μου. Λίγο πιο δίπλα από το μαγαζί υπάρχει η Μαρίδα, μία ταβέρνα που υπήρχε στην περιοχή πριν ανοίξει ο Σταμάτης. “Όταν ανοίξαμε ο μπάρμπα Αντρέας ήρθε με τα πόδια με την μαγκουρίτσα να μου πει καλορίζικο. Τον ρωτάω “Ανοίγει ανταγωνιστικό μαγαζί δίπλα σου και έρχεσαι να ευχηθείς;” και μου απάντησε “Άκου να δεις. Εγώ έχω 30 τραπέζια. Αν έρθει η 31 παρέα και δεν βρει να κάτσει και δεν υπάρχει τίποτα τριγύρω τότε θα φύγει και ίσως να μην ξανάέρθειι επειδή απογοητεύτηκε που έκανε τόσα χιλιόμετρα και δεν έφαγε. Αν όμως υπάρχεις εσύ τότε θα έρθει σε εσένα και είμαι και εγώ κερδισμένος και εσύ”. Αυτό είναι το πνεύμα στην περιοχή και αυτό μου έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη και με κάνει να προσφέρω τόσα χρόνια σε όποιον έρχεται”.
Info: Σταμάτης, 65ο χλμ Λεωφόρος Σουνίου, Λεγραινά, τηλ. 22920-51888